Dokunulabilir olmak

Şimdi hissetiğim farklı birşey, güçsüzlük mü? yorgunluk mu? kolaylık mı?

Karar veremiyorum, aslında sadece daha dokunulabilir olduğumu, hayata ve çevreme daha da yaklaştığımı düşünmek istiyorum.

Uzun olmasa da büyük bir vaktimi geçirdim onla, ve beklenmeyen bu gidiş sonrasın hayatımda kocaman bir delik oluştu. Artık istediğim her saniye arayabileceğim birisi yok. Aklıma gelen haftasonu planını yapabilemek için bir çok kişiyi aramak zorundayım. Ve daha duygusalım. Daha kolay etkileniyorum, birilerinden. Galiba teselli edilmeye ihtiyacım var, ama uzak durmalıyım duygusal yakınlaşmalardan. Kapatmalıyım biraz kendimi, görmemeli kimse zor günler geçirdiğimi, egomun incindiğini. Eskisi gibi olmalıyım. Duygusal jestlerden, iyi ifadeler ve temennilerden yanlış anlamlar çıkartmamalıyım.

Dokunulabilir olmak, evet yaşıyormuşum gibi hissettiriyor ancak bir okadar da korkutuyor.