Ama bugünlerde biraz sorgular olduk gerçekten böyle mi?
Şimdi neden sorguluyorsun kızım, işin gücün mü yok, ne güzel inanıyormuşsun işte derseniz. Beni bu düşünceye iten Bade' dir. Yeni kedimiz...
Durum şöyle : Evde bebekliğinden beri tamamen evde büyümüş bir Siyam kedisi ve geçen günler sokaktan evlat edindiğimiz yavru kedi var. Siyamın şimki ve büyüme evresini tamamen biliyorum.
Sokak kızımız 1 aydır bizimle birlikte olmasına rağmen hala değişemiyor. Her zaman maması ve suyu tam, biz yemek yerken isterse onada kıyak geçip tekrar verebiliyoruz. Ancak bu kızımız yine de bizim yemeklerimizden istiyor. Ciğere deli gibi saldırıyor. Halbuki herzaman yemeği tam, karnı tok.
Bebekliğinden beri ev kedisi olan Siyam'ımız ise önüne ciğer koysak bile asla maması dışında birşey yemiyor. Senin elindeki, yediğin şey için asla sızlanmıyor. Fakat bu evlat edindiğimiz kız biz birşey yediğimizde durmadan öyle ağlıyorki illa kendisine verilmesi için ortalığı birbirine katıyor.
Yorumum ne mi?
Evet galiba, ne kadar iyi imkanlara sahip olursa olsun. Nereden geldiği kolay kolay değişmiyor.
İnsanlarla kediler aynı mıdır canım, yok bence değildir, olmamalı canım :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder